Çocuk Olmak

Çocuk olmak neydi?Bizler kimlere ‘çocuk’ derdik.

Şimdi camdan dışarı baktığımda bir tarafta top oynayan oğlan çocukları mıydı çocuk, diğer taraf da ip atlayan kız çocukları mı?

Yoksa 14 farklı kültürden sevgi kanatlarını takıp uçarak gelen güvercinler miydi çocuk?

Çocuk olmak gülmek,cıvıldamak,oyunlar oynamak,daha hayatı tanımamak,hayallerde yaşamak değil miydi?

Evet değilmiş!..Bizler senelerce sadece başımızı camdan dışarı çıkarttığımızda gördüğümüz tabloyu çocuk olmak sanmışız.

Aslında çocuk olmak; birisi sana kızdığında ‘ -Seni akşam babama söyleyeceğim!’ diyememekmiş.

Çocuk olmak öz güvenin zirvede olduğu çağlarda ürkek güvercin gibi sineye çekilmek demekmiş.

Gazze’de,Pakistan’da,Somali’de,Açe’de,Irak’ta,Suriye’de çocuk olmak demek = Yetim olmak demekmiş…

 İHH İnsani Yardım Vakfının 5.Uluslararası Yetim Buluşması programı kapsamında farklı kıtalardan,bambaşka kültürlerde çocukları ülkemizde misafir ettik.Bu süreçte onları ağırlarken bizlerde onların kültürel değerlerine misafir olduk.Belki onlara çok az şey öğrettik.Ama onlardan çok şey öğrendik.

Gerçekten çocuk olmak neymiş,yetimlik nasıl bir şeymiş görmüş olduk.Paylaşılmayı bekleyen kocaman sevgilerini,küçücük yetim yüreklerinde taşıyorlardı.Sevgiye hasret bedenleri ise sarıldıklarında güçlü ve kuvvetli kocaman bir bedene dönüşüyordu.

Yaşanmaz diye adlandırdığımız bu ülke çoğu için cennetten sunulmuş bir köşe gibiydi.Ve atan küçük yüreklerin dilleri,gözleri payıma kocaman bir ders bıraktı ;

Çocuk olmak demek = Gülmeyi unutmak,

Çocuk olmak demek = Acıya uyanmak,

Çocuk olmak demek = Oyun oynayamamak,salıncağı tanımamak,topa vuramamak,

Çocuk olmak demek = Hayata 1-0 mağlup başlamak,

Çocuk olmak demek = Küçücük bedenlerine Kocaman ‘Yetim’ mührü yemek demekmiş.

Yetim fotografçılarından Y.Dursun